Diakonia modlitwy

jest jedną z diakonii specjalistycznych w Ruchu Światło-Życie. Jej zadaniem jest troska o życie modlitewne Ruchu, który, jak podkreślał Czcigodny Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, pragnąc służyć odnowie Kościoła musi opierać się na modlitwie.

Diakonia Modlitwy jest jedną z diakonii specjalistycznych w Ruchu Światło-Życie. Powołana została we wrześniu 1976 roku, aby służyć zainicjowanym wówczas oazom modlitwy oraz by wyjść naprzeciw sygnalizowanej, zwłaszcza przez animatorów, potrzebie pogłębienia życia modlitwy. Jej zadaniem jest troska o życie modlitewne Ruchu, który, jak podkreślał ks. Franciszek Blachnicki, pragnąc służyć odnowie Kościoła musi opierać się na modlitwie. Dbając o modlitwę w Ruchu, diakonia modlitwy czuwa zatem również nad ogarnianiem modlitwą jego bieżących wydarzeń, spraw i potrzeb. W wymiarze struktury – podobnie do innych diakonii Ruchu – diakonia modlitwy istnieje na kilku szczeblach: centralnym diecezjalnym, rejonowym i parafialnym.

Centralną Diakonię Modlitwy tworzy moderator CDM i wybrani członkowie diakonii z diecezji i zakonów. Zadaniem CDM jest czuwanie nad nurtem modlitewnym Ruchu w całej Polsce, służba poprzez kontakt ze wspólnotami Ruchu Światło – Życie. CDM od 1995 organizuje dwa razy w roku ogólnopolskie spotkania diakonii modlitwy. We współpracy z innymi diakoniami Ruchu CDM troszczy się o modlitewne przygotowanie ogólnopolskich spotkań Ruchu (Kongregacja Odpowiedzialnych, Centralna Oaza Matka).

Zadaniem Centralnej Diakonii Modlitwy (CDM) jest formacja, koordynacja i inspiracja działań w dziedzinie modlitwy, co dokonuje się za pomocą przepływu informacji.

Centralna Diakonia Modlitwy spotyka się regularnie od ponad piętnastu lat i pragnie gromadzić przede wszystkim odpowiedzialnych za Diecezjalne Diakonie Modlitwy, a gdy one nie istnieją, odpowiedzialnych za faktyczne środowiska modlitwy w Ruchu, w danej diecezji. Niestety nadal nie jest to grono reprezentatywne dla całości Ruchu. Centralna Diakonia Modlitwy jest więc cały czas otwarta na przedstawicieli nowych środowisk modlitewnych.

W Centralnej Diakonii Modlitwy wypracowana została w miarę stała forma spotkań. Jej członkowie gromadzą się dwa razy w roku w ramach Oazy Modlitwy i jest to liczba około 50 osób, zarówno dorosłych, małżeństw jak i młodzieży, reprezentujących około siedem środowisk modlitwy. Spotkanie diakonii to przede wszystkim czas modlitwy, katechezy a także czas świętowania wspólnoty i umacniania się świadectwem własnej wiary przy stole Słowa, Eucharystii i stole agapy. Jednym z owoców spotkań Centralnej Diakonii Modlitwy jest niewątpliwie funkcjonujące formalnie od 2008 roku Centrum Duchowości Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej – ośrodek animacji modlitewnej, usytuowany na terenie parafii pw. bł. Karoliny w Tychach, którego działalność modlitewno-formacyjna jest ukierunkowana na rozwój i pogłębianie życia duchowego chrześcijan, w tym zwłaszcza chrześcijańskiej modlitwy, zarówno w wymiarze indywidualnym jak i wspólnotowym. Propozycje programowe Centrum Duchowości (szczegóły: www.centrumduchowosci.pl) przyciągają do Tychów rocznie ponad pięć tysięcy osób, także spoza terenu Górnego Śląska.

Szczegółowe zadania diakonii modlitwy:

• Oazy modlitwy

Pierwszym i wciąż aktualnym zadaniem diakonii modlitwy jest inspirowanie i służba oazom modlitwy. Oaza Modlitwy (OM) jest formą krótkich, intensywnych rekolekcji oazowych trwających dwie doby. Jej celem jest odnowienie wewnętrzne w Duchu Świętym we wspólnocie modlitewnej. OM miały się stać seminariami życia modlitwy, czyli życia w Duchu. Ks. Franciszek Blachnicki nazwał tę formę rekolekcyjną w liście Siloe nr 2 (listopad 1997) ukrytym sercem Ruchu, źródłem jego życia i mocy. Założyciel Ruchu był przekonany, że nasz podstawowy charyzmat Światło – Życie może być realizowany tylko przez modlitwę będącą na styku światła i życia.

• Spotkania modlitewne

Ważną dziedziną zaangażowania diakonii modlitwy są spotkania modlitewne. Stanowią one okazję do dzielenia się w modlitwie ze wspólnotą swoją osobistą relacją z Bogiem oraz do służenia sobie nawzajem modlitwą wstawienniczą. Głośna modlitwa spontaniczna staje się świadectwem dialogu z Panem, a zarazem ubogaceniem wspólnoty i okazją do pogłębienia wiary zgromadzonych. Wzajemne dzielenie się umacnia pragnienie bliskości Boga i stanowi mobilizację do posługi w życiu codziennym. Spotkania modlitewne stanowią też okazję do umocnienia jedności przez stały przepływ intencji modlitewnych i informacji dotyczących życia wspólnoty.

• Seminarium Odnowy w Duchu Świętym

Seminarium Odnowy w Duchu Świętym ma na celu odnowić więź z Panem Bogiem. Składa się na nie codzienna osobista modlitwa oraz cotygodniowe spotkanie we wspólnocie. Spotkanie kształtują trzy elementy: katecheza, dzielenie się w małych grupach życiem i modlitwą ostatniego tygodnia, oraz wspólna modlitwa. Seminarium zakłada, że prowadzący je sami wcześniej w nim uczestniczyli i mają stałe doświadczenie modlitwy, nie tylko indywidualnej ale i wspólnotowej, dlatego jego prowadzenie jest jednym z kolejnych zadań stawianych przed diakonią modlitwy.

• Posługa w rekolekcjach

Rekolekcje to czas szczególnej posługi diakonii modlitwy. Zakres posługi diakonii modlitwy we wspólnocie rekolekcyjnej obejmuje: