48 kongregacja odpowiedzialnych Ruchu ,,Światło- Życie"

7 mar, 2023, Brak komentarzy

Ubogaceni duchem i treściami 48 kongregacji odpowiedzialnych Ruchu ,,Światło- Życie" modliliśmy się u stòp Matki Bożej Częstochowskiej za cały Domowy Kościòł Domowy Kościół na Litwie / Namų Bažnyčia Lietuvoje .

Kolejny rok formacyjny rozpoczniemy pod hasłem KOŚCIÓŁ ŻYWY, ktòry zaczyna się w NAS

Może być zdjęciem przedstawiającym 6 osób, ludzie stoją, w budynku i tekst „RES”

Kościół żywy zaczyna się we mnie

2 mar, 2023, Brak komentarzy

Po raz pierwszy Jezusa żywego spotkałam jako nastolatka właśnie

na rekolekcjach ewangelizacyjnych, podczas spowiedzi świętej, we

wspólnocie młodych autentycznych ludzi. Po wielu latach do naszej

parafii przyjechała para małżeńska z Polski ze świadectwem i

wtedy powiedziałam do męża: ,,Oni przyjechali po nas”. I tak już od

osmiu lat jesteśmy członkami Domowego Kościoła.

Od tamtej chwili nie opuszczała mnie świadomość obecności w

moim życiu Jezusa Żywego. A wspólnota ,,Swiatło- Życie” stała się

dla mnie rodziną i miejscem obecności Pana. Więc kiedy

otrzymaliśmy zaproszenie na kongres ogarnęła mnie wielka radość.

Ale nie było tak łatwo...Ciężkie choroby całej rodziny nękały nas

przez cały miesiąc...już prawie było pewne, że nie

pojedziemy...jednak do końca ufaliśmy, że się uda.

Kiedy weszliśmy na salę konferencyjną spotkały nas radosne

twarze tych, którzy spod znaku ,,FoS- ZoE” przybyli tu by słuchać

głosu Ducha Świętego.

Czuliśmy się jak w domu, pomimo zmęczenia chorobą, był to czas

radości i zanurzenia w Panu.

Niezmiernie mocno dotknął mnie obraz kościoła – ciało, gdzie

skielet, to kościół hierarchiczny, w postawie służby, wobec reszty

ciała; niewidoczny, a jak bardzo ważny, niezbędny, na którym

trzyma się reszta członków.

Kościół, który tak bardzo kochał Sługa Boży ks. Franciszek

Blachnicki, nękany dziś na różne strony, na różne sposoby. Ileż

radości było być w tej wspólnocie, która kocha Kościół, która

buduje Kościół na codzień, która jest żywą częścią tego Kościoła,

Kościoła Chrystusowego.

Chyba za podstawowe zadanie i wezwanie tego kongresu dla mnie

przyjęłam słowa, iż Kościół żywy zaczyna się we mnie. Tak mocno

mnie dotknęły te słowa, z taką siłą i mocą, że niepoprzestaje o tym

myśleć, myśleć jak moge bardziej tę misję realizować każdego dnia

w swojej rodzinie, otoczeniu.

Niezwykle mocno, dotknęły mnie świadectwa małżeństw, które

mówiły o wychowaniu dzieci w wierze. Potrzebowałam usłyszeć,

że wiara jest łaską, nie tylko troską rodziców, że młodzi powinni

szukać Boga ,,po swojemu“. To przesłanie napawało mnie pokojem,

ponieważ nie ukrywam, wiele było w nas niepokoju o nasze dzieci i

ich wychowanie w wierze.

Kolejny raz doświadczyłam radości i rozpoznania siebie w tym

charyzmacie, swojego miejsca i posługi na rzecz budowania żywych

wspólnot parafialnych.

Jestem dumna ze swojej parafii, gdzie dba się o piękno liturgii,

świadomość przeżywania Zgromadzenia Eucharystycznego, gdzie

osoby angażujące się we wspólnotę pragną żyć modlitwą i

sakramentami na codzień, to osoby, które kiedyś zasmakowały

ducha oazowego.

Owocem też wyjazdu jest podjęcie decyzji aby uczestniczyć latem w

rekolekcjach formacyjnych. Długi czas pandemii zostawił w nas ślad

strachu, oziębłości duchowej. Przebywanie wśród osób tak bardzo

przekonanych do wielkiej wartości drogi, którą zostawił nam ks.

Franciszek Blachnicki, pomogło nam z mężem podjąć ostateczną

decyzję, która nie jest w naszym przypadku łatwa.

No i oczywiście miejsce, w którym odbył się kongres, to miejsce

nieustannych cudów i łask Bożych za pośrednictwem naszej Pani.

Każda pieśń, wezwania i modlitwy tu słyszy się inaczej.

Zawierzyliśmy Pani Jasnogórskiej wiele trudnych spraw osobistych

i obiecaliśmy tu wrócić z dziękczynieniem. Chyba już musimy

pakować sie, ponieważ już dzieją się rzeczy zupełnie od nas

niezależne.

Wracaliśmy bardzo pogodni, wiele było żartów, dzieliliśmy się co

Bóg uczynił w nas, czego dotknął, o czym przypomniał.

Wypełnia me serce ogromna wdzięczność, wobec ludzi, którzy

niestrudzenie idą i służą, wobec kapłanów posługujących ogromny

szacunek i uznanie, no i oczywiście wielkie pragnienie chwalić Pana

i głosić Jego miłość, tam gdzie nas pośle.

Ania i Jarek Grycewicze, Archidiecezja Wileńska

Rekolekcje Ewangelizacyjne

10 sty, 2023, Brak komentarzy

Witajcie w Nowym Roku

Serdecznie zapraszamy na rekolekcje ewangelizacyjne w Liszkowie 15-18 lutego. Rekolekcje są przeznaczone przede wszystkim dla rodzin, które od niedawna rozpoczęły formację w Domowym Kościele lub zastanawiają się nad wstąpieniem do DK. Ale zapraszamy również wszystkich członków naszej wspólnoty, którzy chcą przeżyć rekolekcje ewangelizacyjne. Miejsce: Liszków (Bažnyčios g 7, Liškiava) 10 km od Druskienik Termin: 15.02.2023 (ok. godz. 17.00) - 18.02.2023 (ok. godz. 15.00) Para prowadząca: Albert i Katarzyna Narwojsz Ksiądz moderator: ks Krzysztof Mulewski (Węgorzewo) Para gospodarcza: Grzegorz i Renata Denkowscy Kontakt: +37068659956 , [email protected] Koszt rekolekcji (z noclegami i pełnym wyżywieniem): osoba dorosla 100 Eur dziecko powyżej 14 r.ż. (z dorosłą porcją) - 100 Eur dziecko miejsce noclegowe z dorosłą porcją - 80 Eur dziecko miejsce noclegowe z porcją dziecięcą - 65 Eur dziecko bez miejsca noclegowego z porcją dziecięcą - 45 Eur Link rejestracji: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf9X4bcYhaOB6RyznsyCBs5Nr3sUCT1cmd4n4uoLqxZkOpv0Q/viewform?vc=0&c=0&w=1&flr=0 Prosimy o modlitwę w intencji rekolekcji i o przekazanie informacji dla innych rodzin Pozdrawiamy w Panu Albert i Kasia Narwojsz

OR II stopnia 28.07.23-12.08.23

15 gru, 2022, Brak komentarzy

Serdecznie zapraszamy na formacyjne rekolekcje Domowego kościoła. Przepiękny czas, z niesamowitą możliwością połączyć odpoczynek fizyczny i duchowy. Oaza Rodzin II stopienia, to czas pogłębienia zagadnień duchowości małżeńskiej, czyli rodzinnego katechumenatu, realizowanego dzięki odkrywaniu roli zobowiązań jako szczególnych darów.

Link do registracji

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScRJtOvSTTHTR4sZaKA6MkJRKBc7ojyP0lZ-FnbdsobsaIrNA/viewform?vc=0&c=0&w=1&flr=0

ZABAWA SYLWESTROWA ZE WSPÓLNOTĄ DOMOWEGO KOŚCIOŁA

15 gru, 2022, Brak komentarzy

Adwentowy dzień skupienia

8 gru, 2022, Brak komentarzy

3 grudnia 2022 r. odbył się Adwentowy dzień skupienia wspólnoty Kościoła Domowego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny przy ulicy Trockiej 9.

Rozpoczęliśmy nasze spotkanie Agapą o godzinie 14:00 pod hasłem „poczęstunek zapewniamy sobie i bliźniemu”. W tym momencie, zadanie przerosło zapotrzebowanie, bo moglibyśmy nakarmić cała ulicę Trocką, zważając na obfitość przyniesionych smakołyków.

Około godziny 15-ej odbyła się konferencja, którą wygłosił ksiądz Raimundas Jurolaitis.

Po konferencji, podczas Namiotu Spotkania, był czas na skupienie nad własnymi myślami, modlitwą i rozważaniami Adwentowymi. Później rozpoczęliśmy pracę w grupach.

Tematem pracy w grupach były świece w kościele. Niewątpliwie, każdy z nas odkrył jakąś nową świecę dla siebie, o której istnieniu możliwie nie wiedział, albo też o jej znaczeniu. Rozważaliśmy również, z czym się kojarzy światło świecy oraz sam symbol świecy w naszym życiu jako chrześcijan.

Przed godziną 17-ą przemieściliśmy się do kościoła Św. Ducha na mszę święta z modlitwą o uzdrowienie.

Śpiewem podczas Eucharystii posługiwała Wspólnota Mocni w Duchu ze Scholą parafii Ducha Św.

Na mszy posługiwał Ojciec Paweł, Jezuita i rekolekcjonista, który przybył wraz ze wspólnotą Mocni w Duchu.

Po raz kolejny przekonaliśmy się, jak ważne jest bycie częścią wspólnoty DK, wspólnotą osób, których celem jest Chrystus.

Ogromnie dziękujemy parom Łącznikowym: Brygicie oraz Andrzejowi Gryc, Alinie i Mirosławowi Rudakom, oraz wszystkim innym parom, które się przyczyniły do zorganizowania tego jakże pięknego spotkania.

Świadectwo z rekolekcji tematycznych "Dialog małżeński"

3 lis, 2022, Brak komentarzy

„Nie jesteście tu przez „ przypadek“... U Pana Boga nie ma przypadków.“- takie słowa

usłyszeliśmy z ust księdza Krzysztofa Mulewskiego na rekolekcjach tematycznych „ Dialog

małżeński“ w Liszkowie w dniach 28-31 października.

Trzynaście lat temu złożyliśmy sobie przysięgę małżeńską , a wspólnotę Domowego Kościóła

odkryliśmy przed trzema laty i właśnie wtedy, zaprosiliśmy, tak naprawdę, Boga do naszego

małżeństwa, do naszej rodziny. Domowy Kościół oferuje wiele narzędzi do wzmacniania

małżeństwa, jednak Dialog Małżeński był naszym słabym miejscem, dlatego gdy usłyszeliśmy, że

odbędą się rekolekcje w tym temacie, bez wahania zgłosiliśmy się.

To co przeżyliśmy na rekolekcjach jest trudne do opisania, gdyż nie ma tylu słów, aby wyrazić to

co czuliśmy i jak działał Duch Święty. Na rekolekcje przyjechaliśmy w trudnym dla nas czasie,

powodem czego były sytuacje, które działały negatywnie na nasze małżeństwo i na nasze

wzajemne porozumienie się. I ani jedno z nas, nawet nie podejrzewało, że tu otrzymamy

oczywiste odpowiedzi na nasze pytania i problemy. Codzienna Jutrznia, Eucharystia, Namiot

spotkania, konferencje, spotkania w kręgach – leczyły nasze serca i lody między nami topiły się.

Wspaniali moderatorzy Bożena i Hubert Pietras podczas konferencji przestawiali w jaki sposób

powinniśmy budować jedność małżeńską, poznaliśmy 5 języków miłości i każdy z nas odkrył język

miłości swojego współmałżonka, otrzymaliśmy wiele praktycznych wskazówek przeprowadzenia

Dialogu Małżeńskiego. Głęboko też dotknęła nas nauka księdza Krzysztofa Mulewskiego o tym,

że słowa przysięgi małżeńskiej są Święte (sakralne) i mogą one być przepiękną modlitwą

małżeńską.

Podczas rekolekcji odbył się też nasz Dialog Małżeński - szczery, z miłością, z przebaczeniem,

rozpoczęty przepiękną modlitwą, w obecności Jezusa...Prawdziwy Dialog małżeński! Za tą łaskę

jesteśmy niezmiernie wdzięczni! Dziękujemy Ci Panie Jezu, za ten wspaniały czas, za to,że nas

prowadzisz, że już wtedy, gdy zgłaszaliśmy się na rekolekcje, wiedziałeś, że właśnie w ten czas

będziemy Ciebie i tych rekolekcji potrzebować najbardziej.

Cudownie czas spędziły też nasze dzieci. Od kiedy zaczęliśmy wyjeżdżać na rekolecje - takie

wakacje dla naszych dzieci są najlepsze. Wspaniała diakonia wychowawcza, zabawa z dziećmi,

codzienna posługa przy Ołtarzu, pogodne wieczory, pełne śpiewu, radości i uśmiechu. Na tych

rekolecjach odbył się nawet Bal Wszystkich Świętych, gdzie dzieciaki ( i nie tylko), przebrały się w

stroje Świętych, swych Patronów. Było poprostu cudownie – dzieci razem z rodzicami tańczyły,

śpiewały, uczetniczyły w konkursach i quizach o Świętych. Był to czas, gdzie czuł się mocny duch

wpólnoty.

Jesteśmy bardzo wdzięczni, każdej spotkanej osobie na tych rekolekcjach, księdzowi Krzysztofowi,

parze moderatorów Bożenie i Hubertowi Pietras, parom- organizatorom Katarzynie i Albertowi

Narwojsz oraz Bożenie i Krzysztofowi Pietraszkiewiczom, diakonii wychowawczej, klerykowi

Danielowi i wogóle każdemu kogo tu spotkaliśmy. Teraz już wiemy - taki był Boży plan i za to

Chwała Panu!

Powakacyjny dzień wspólnoty DK na Litwie

21 wrz, 2022, Brak komentarzy

18 września 2022 r. rodziny Domowego Kościoła Litwy zgromadziły się w kościele p.w. Św. Teresy w Wilnie, aby całą wspólnotą rozpocząć rok formacyjny. Zgromadzone rodziny ze wspólnot polskich i litewskich oraz gości z Polski ciepło przywitała para rejonowa Bożena i Krzysztof Pietraszkiewicze. Następnie rozpoczęła się konferencja wygłoszona przez księdza Aleksandra Romanowskiego, przedstawiająca zagadnienia tematu roku formacyjnego „Życie w świetle”, a mianowicie, jak żyć w świetle i być światłem. Dziękujemy dla księdza Aleksandra za przemówienie do naszych serc, a także za Sakrament Pokuty - pomoc w oczyszczeniu naszych dusz.

Msza Św. była celebrowana przez biskupa pomocniczego Arunasa Poniszkaitisa, księdza Waldemara Szyrwińskiego oraz księdza Wiktora Kudriaszowa w dwóch językach (polskim i litewskim), a łączona z kilku parafii diakonia muzyczna cieszyła zebranych pięknym śpiewem i graniem.

Po wspólnie przeżytej Eucharystii nadszedł czas na agapę, podczas której była możliwość posilić się pyszna kaszą i deserem. Warto zauważyć, że na wspólnym stole znalazły się też dary (warzywa i owoce) ofiarowane przez rodziny Domowego Kościoła. Dziękujemy serdecznie za waszą hojność!

Dziękujemy tez za otwartość serc i odwagę dla Juliji i Alfredasa Lukoszewicziai oraz Renaty i Sauliusa Balsiai z Parafii p. w. Przemienienia Pańskiego w Porudominie, Any i Tadeusza Meszkunec z parafii p. w. Odnalezienia Krzyża św. w Wilnie, a także Barbary i Marka Łukaszewiczów z parafii p. w. Niepokalanego Poczęcia NMP w Wilnie, którzy po agapie podzielili się swymi świadectwami z życia w Domowym Kościele.

Aby dorośli mogli w pełni uczestniczyć w tym dniu, opiekę nad dziećmi w salce hotelu „Domus Maria” sprawowała młodzież z Oazy młodzieżowej ruchu Światło-Zycie. Dziękujemy za wasz entuzjazm i pomysłowość w organizowaniu zajęć!

Jesteśmy wdzięczni dla naszej pary rejonowej Bożeny i Krzysztofa Pietraszkiewiczów, którzy swoim zapałem, uśmiechem i przykładem zachęcają nas do aktywnego udziału w Domowym Kościele i żywej wiary.

Prosimy o potrzebne dary Ducha Św. i opiekę Matki Bożej Ostrobramskiej dla wszystkich, którzy pełnili posługę w tym dniu, a także uczestniczyli i byli jednym.

Za zdjęcia dziękujemy Anna Smile Photography (www.studiosmile.lt).

I krąg przy parafii p. w. NMP Królowej Pokoju

Dzień Wspólnoty Domowego Kościoła na Litwie 2022-09-18

1 wrz, 2022, Brak komentarzy

List kręgu centralnego 2022/23 – Bogu dziękujcie, ducha nie gaście!

30 sie, 2022, Brak komentarzy

Droga wspólnoto Domowego Kościoła! Przed nami nowy rok formacyjny „Życie w świetle”, rok prowadzący nas do pięćdziesiątej rocznicy pierwszych rekolekcji dla rodzin i powstania pierwszych kręgów Domowego Kościoła, rok jubileuszowy. Rok święty w tradycji judaistycznej był rokiem szczególnych łask, darowania wolności, własności. Dziś w Kościele jubileusz ma szczególny wymiar duchowy, w którym zaproszeni jesteśmy do pogłębienia i odnowienia relacji z Panem. To również czas spojrzenia, gdzie dziś jesteśmy jako wspólnota. Pięćdziesięciolecie prowokuje nas do tego, by przyjrzeć się początkom, ale również wyzwaniom stojącym przed nami.

Zaczerpnięte z Listu św. Pawła do Tesaloniczan wezwanie „Bogu dziękujcie” prowadzi do zatrzymania się i przypatrzenia się temu, za co mamy dziękować. Widzimy zatem, że lata, które minęły stają się dla nas źródłem cennych doświadczeń motywujących nas do dziękczynienia Panu Bogu. W pierwszej kolejności staje przed nami nasz Ojciec ks. Franciszek Blachnicki i jego genialne wyczucie, rozeznanie znaków czasu. Ojciec dostrzegał biedę duchową rodziny i ogromną potrzebę troski o rodzinę. Ks. Franciszek widział więcej, a więc dostrzegał również znaczenie katechumenatu rodzinnego w rodzinie chrześcijańskiej. Wynikiem zatroskania o duchowy wzrost małżonków były pierwsze rekolekcje dla rodzin w Krościenku w 1973 roku. Wtedy w dwóch turnusach wzięło udział 51 rodzin. Przeżycie rekolekcji stało się zalążkiem prowadzącym do pracy formacyjnej w ciągu roku. „W tej rodzinie wtedy jest jakaś inna atmosfera, cały styl życia. W sposób bardzo prosty, naturalny w tej rodzinie jest i modlitwa, i słowo Boże, i praktyka roku liturgicznego, liturgia… Cały ten styl życia decyduje dopiero i o trwałości samej rodziny, i o stałym pokoju w życiu rodziny. I w takim środowisku ludzie rzeczywiście dojrzali jako chrześcijanie” (Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr 145, s. 12). Łącząc charyzmat, cel i metodę oazową z duchowością małżeńską Equipes Notre-Dame ks. Franciszek opracował program dla małżeństw mający na celu wsparcie ich na drodze ku dojrzałości chrześcijańskiej – „tworzenie autentycznych wspólnot chrześcijańskich daje możliwość wzrostu Nowego Człowieka, a Wspólnoty stają się ogniskami ewangelizacji i promieniowania nowej kultury, która polega na przenikaniu wszystkich dziedzin i przejawów życia wartościami Ewangelii” (Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr „0”, wydanie zebrane, t. 1, s 18). W 1974 r. do współpracy przy rodzącym się DK Ojciec Franciszek zaprosił siostrę Jadwigę Skudro RSCJ. Siostra Jadwiga, jak często mawiał Ojciec Franciszek, miała „wyczucie charyzmatu”, a zarazem pilnowała wierności wobec programu i form. „W tej sytuacji oazy rodzin i wywodzący się z nich Ruch Wspólnoty Rodzinnej, jakim jest Domowy Kościół stanowią także cenny charyzmat – dar jakim Ruch może służyć Kościołowi” – pisał Założyciel (Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr 89 s. 26).

Zachwyt, jakiego doznały małżeństwa tworzące pierwsze kręgi, stał się zaczynem rozlewającym się na całą Polskę. „Wyjątkowo szybki i owocny rozwój kręgów rodzinnych Ruchu Światło-Życie w Polsce mówi sam przez się o potrzebie i wielkiej wartości tak rozumianej «duchowości małżeńskiej», o jej ważności tak dla trwałości, jak i szczęścia poszczególnych małżeństw” (Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr 24, wydanie zebrane, t. 3, s. 317). Realizacja założeń Ojca, by każda rodzina stawała się świadectwem braterskiej miłości, przeżywania duchowości małżeńskiej, wspólnego podążania do świętości owocowała powstawaniem wciąż nowych kręgów. Konsekwencją powiększającej się wspólnoty była podjęta w 1978 r. próba skoordynowania pracy kręgów. Jej wynikiem są pierwsze struktury ruchu wspólnoty rodzinnej w ramach Ruchu Światło-Życie. Zarysowane zostały w nich obowiązki par animatorskich, rejonowych oraz diecezjalnych.

Winniśmy mieć poczucie bezustannej potrzeby poznawania i pogłębiania tożsamości naszego charyzmatu. On właśnie w znacznym stopniu definiuje nas samych, naszą wiarę i jest znakiem wobec współczesności. I choć mamy świadomość, że dziś właśnie my jesteśmy tymi, którzy tworzą wspólnotę, to nie od nas bierze ona swój początek. Ktoś zaprosił nas do podążania właśnie tą drogą. W naszych sercach rodzi się wdzięczność za całe dzieło Ruchu Światło-Życie, za Domowy Kościół, za Ojca Franciszka i za s. Jadwigę, za tych wszystkich kapłanów i małżeństwa, którzy podjęli dzieło troski o życie duchowe wspólnot małżeńskich, za członkinie Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła i za wszystkich tych, którzy wyciągnęli swą dłoń zapraszając nas do pogłębiania naszego życia małżeńskiego właśnie w tej wspólnocie.

‒ Jakie elementy historii Domowego Kościoła są mi znane?

‒ Jak wyraża się moja pamięć o osobach, dzięki którym jestem w Domowym Kościele?

Dziś Domowy Kościół rozwija się we wszystkich diecezjach w Polsce. Mamy ok. 4500 kręgów, do których należy ok. 40 000 osób. Małżeństwa formują się również poza granicami naszego kraju: w Austrii, Australii, Belgii, Bułgarii, Czechach, Danii, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Kanadzie, Litwie, Niemczech, Norwegii, Słowacji, Szwecji, Ukrainie, USA, Węgrzech, Wielkiej Brytanii oraz Włoszech. Radością napawa nasze serca fakt, iż oprócz kręgów zagranicznych, w których formują się polskie małżeństwa, zawiązują się i trwają tam kręgi małżeństw rdzennych mieszkańców poszczególnych krajów. W sumie poza granicami Polski formuje się ok. 4400 osób w 555 kręgach. Rozwój duchowy małżeństw odbywa się przez codzienną pracę w małżeństwie i rodzinie, na comiesięcznych spotkaniach kręgu oraz

w przeżywaniu rekolekcji formacyjnych. Oprócz rekolekcji formacji podstawowej, jako oddolna potrzeba wynikająca z bezustannej dynamiki rozwoju Domowego Kościoła, wprowadzone zostały rekolekcje specjalistyczne: sesja o pilotowaniu kręgów, Oaza Rekolekcyjna Diakonii Rekolekcji I i II stopnia, rekolekcje dla par rejonowych i diecezjalnych. Rekolekcje te stały się już trwałym elementem naszej formacji, aby w codzienności życia dostrzegać i realizować jeszcze pełniej duchowość małżeńską, apostolstwo i misyjność Kościoła, aby uczyć się służyć bliźniemu.

Na drodze rozwoju naszej wspólnoty nie możemy pominąć trudnych doświadczeń ostatnich lat. Zapewne wielu z nas dotknęła pandemia i jej skutki. Zatem spoglądamy także na taki czas, kiedy nie mogliśmy doświadczać wspólnych spotkań w kręgach czy też podczas rekolekcji. Widzimy, jak wielka to była lekcja pokory, szukania nowych możliwości spotkania, jak również odkrywania głębi wartości małżeństwa i rodziny. Stwierdzamy, że ten okres był czasem dojrzałej odpowiedzialności we wspólnocie za siebie nawzajem. Jak głęboko w naszych sercach wpisały się słowa Ojca Świętego: „Nikt nie może stawić czoła życiu w sposób odosobniony. (…) Potrzebujemy wspólnoty, ażeby nas wspierała, pomagała nam, takiej, w której pomagamy sobie nawzajem patrzeć w przyszłość” (Papież Franciszek, Fratelli Tutti, 8). One ciągle wybrzmiewają także dziś, gdy trwa wojna w Ukrainie. Dziękujemy Bogu za każdą i każdego z Was, za Waszą modlitwę, otwartość, gotowość, wsparcie, pomoc, solidarność, dobre słowo, dzielenie się tym, co posiadacie.

Te doświadczenia stały się na pewien sposób sprawdzianem naszej drogi formacji: „dojrzałość chrześcijańska polega na tym, że ja, obojętnie w jakim wieku, w jakiej sytuacji, zawsze postępuję w moim życiu według słowa Bożego, że po prostu dla mnie zawsze normą, kryterium działania jest słowo Boże przyjmowane z wiarą” (Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr 145, s. 11).

Jubileusz to czas radosnego dziękczynienia za wielkie dzieła Boże połączonego z pokornym uznaniem słabości, które stały się naszym udziałem. W historii DK nie brakuje trudnych sytuacji, które – jak wierzymy – Pan Bóg dopuścił, by potem wyprowadzić z nich coś nowego, jeszcze większe dobro. Święty Jan Paweł II przypomniał, że jubileusz jest czasem „oczyszczenia pamięci”, a także szczególnym czasem nawrócenia i wzajemnego pojednania. „Uznanie błędów przeszłości pozwala uwrażliwić nasze sumienia na współczesne uchybienia, otwierając przed każdym z nas drogę nawrócenia. (…) Wyznając nasze winy, jednocześnie wybaczamy innym winy popełnione wobec nas. (…) Jubileusz staje się zatem dla wszystkich sprzyjającą sposobnością do głębokiego nawrócenia się na Ewangelię.

Z przyjęciem przebaczenia Bożego wiąże się powinność przebaczenia braciom i dążenia do wzajemnego pojednania” (Papież Jan Paweł II, Homilia z mszy w Dzień Przebaczenia, Watykan 12 marca 2000 r.). Chcielibyśmy bardzo, by w czasie Jubileuszu DK objawiła się w nas i między nami łaska miłosierdzia i pojednania.

‒ W jakim wymiarze działania DK wyraża się moja odpowiedzialność we wspólnocie?

‒ Na czym polega moje zaangażowanie w życie kręgu, rejonu, diecezji?

‒ Patrząc na moją historię bycia w DK, jakie sytuacje, wydarzenia, osoby są dla mnie dziś wezwaniem do przebaczenia i pojednania?

Święty Paweł we wspomnianym tytułowym cytacie mówi o dziękczynieniu Bogu, a z niego wypływać ma poddanie się działaniu Ducha Świętego. Rok jubileuszowy wzywa nas do tego, by spojrzeć dalej. Co przed nami? Z troską dostrzegamy niepokojące zjawiska w naszym życiu społecznym, codzienne trudności, które dotykają każdego, a zwłaszcza rodzinę, także budzące nasz sprzeciw patologie życia społecznego. Nie sposób nie zacytować tu słów naszego Założyciela Czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego: „Największy grzech nas, chrześcijan, katolików, członków wspólnoty Kościoła to ten,

że każdy z nas zamyka się w swoim małym świecie, wyłącza ze swojej świadomości sprawy dobra ogólnego, sprawy braci, Kościoła, narodu i myśli: niech się inni o to martwią”.

Na podstawie powyższych słów Ojca Franciszka należy porzucić bierność, wyjść ze strefy komfortu, zejść z kanapy i aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym, abyśmy byli w świecie i swoim otoczeniu „prawdziwymi świadkami nadziei” (Deklaracja XXIX Kongregacji Odpowiedzialnych, Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych, nr 94, s. 45). Tego wszystkiego nie możemy postrzegać jako aktywizm czy działanie, ale winniśmy otwierać nasze serca i być świadkami miłości w otaczającej nas codzienności życia. Byśmy mogli tego dokonać potrzebna jest nieustanna ewangelizacja. Wpierw uświadamianie najpierw sobie, kim dla mnie jest Jezus, a następnie stawanie się świadkami wiary pomiędzy sobą: w małżeństwie, w relacji do dzieci, rodziny i tych, których dobry Bóg stawia na naszej drodze. „Dlatego w łonie rodziny świadomej tego zadania, wszyscy członkowie jej ewangelizują, a także podlegają ewangelizacji. Rodzice nie tylko dzielą się z dziećmi Ewangelią, ale mogą od nich odebrać tę Ewangelię wyrażoną głęboko życiem. Rodzina staje się głosicielką Ewangelii dla wielu innych rodzin oraz dla otoczenia, w którym żyje” (Papież Paweł VI, Adhortacja Apostolska Evangelii Nuntiandi, 71). Dziś z perspektywy pięćdziesięciu lat naszej wspólnoty postrzegamy to jako wciąż aktualne zadanie. Nie możemy osiąść na laurach, zachwycać się tym, co już jako wspólnota doświadczyliśmy,

co osiągnęliśmy i zatrzymać się tylko na wspomnieniach. Jako wspólnota ciągle jesteśmy wezwani do głoszenia Jezusa innym. W perspektywie powyższych słów, patrząc na to, co przed nami należy przywołać słowa ks. Franciszka: „Musimy myśleć długofalowo i nastawić się na systematyczną pracę w duchu wierności wobec charyzmatu Ruchu” (ks. Franciszek Blachnicki, Charyzmat i wierność, s. 169).

‒ Na ile jestem gotów wyjść poza strefę swojego komfortu, by stawać się prawdziwym świadkiem nadziei?

Przygotowując się do świętowania jubileuszu pięćdziesięciolecia chcemy w szczególny sposób pamiętać o tym w wymiarze duchowym. Od październikowego spotkania w kręgu zachęcamy przez kolejne dziewięć miesięcy do podjęcia nowenny. Jako modlitwę proponujemy na zakończenie spotkania odmawianie Aktu Konstytutywnego Ruchu. Niech ta modlitwa jeszcze bardziej ożywia w nas świadomość, że nasz Ruch, w którym trwamy, jest dziełem Niepokalanej.

Rok jubileuszowy łączy w sobie kilka ważnych rocznic:

11 czerwca 1973 r. kard. Karol Wojtyła uroczyście oddał Ruch Światło-Życie Niepokalanej, Matce Kościoła,
w II i III turnusie 1973 r. odbyły się pierwsze Oazy Rodzin w Krościenku,
powstał pierwszy krąg w Lublinie,
50 rocznica Centralnej Oazy Matki,
60 rocznica Oazy Niepokalanej,
65 rocznica powstania Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.

Przed nami nowenna przygotowania, a później cały rok świętowania, który staje się doskonałą okazją do dziękowania dobremu Bogu. W wymiarze wspólnotowym chcemy pielgrzymować 9 września 2023 r. do stóp Częstochowskiej Pani na Jasnej Górze, by za przyczyną Najlepszej z Matek dziękować Panu Bogu. Już dziś zapraszamy do zaplanowania oraz podjęcia trudu pielgrzymowania, by na jasnogórskich błoniach nie zabrakło tych, którzy mogą uczestniczyć w złotym jubileuszu Domowego Kościoła.

Czcigodny Sługo Boży, ks. Franciszku, wstawiaj się za nami i pomagaj żyć charyzmatem, który nam pozostawiłeś.

krąg centralny Domowego Kościoła:

Małgorzata i Tomasz Kasprowiczowie – para krajowa DK

Damian Kwiatkowski – moderator krajowy DK

Urszula i Andrzej Rychliccy – para filialna krakowska

Monika i Jarosław Kołodziejczykowie – para filialna lubelska

Dorota i Jacek Skowrońscy – para filialna pelplińska

Jolanta i Piotr Soroka – para filialna poznańska

Alicja i Piotr Kuropkowie – para filialna śląska

Beata i Krzysztof Krawczykowie – para filialna warszawska

Renata i Dariusz Borkowscy – skarbnicy DK

Elżbieta Kozyra i Maria Różycka – sekretariat DK

Zakończenie roku formacyjnego 2021/2022

26 cze, 2022, Brak komentarzy

9 czerwca w dzień uroczystości Bożego Ciała wspólnota Domowego Kościoła przeżywała Zakończenie roku formacyjnego pod hasłem PRAWDA – KRZYŻ – WYZWOLENIE. To było pełne braterskiej miłości i miłych wrażeń popołudnie.

Dzień wspólnoty rozpoczął się od powitania zebranych, podczas którego para rejonowa Bożena i Krzysztof Pietraszkiewicze podsumowali wydarzenia mijającego roku formacyjnego. Konferencję na temat wyzwolenia wygłosił ks. moderator Domowego Kościoła na Litwie Waldemar Szyrwiński. Słowa usłyszane podczas konferencji każdemu osobiście trafiały w serce. Szczególny akcent był stawiany na przekazanie idei Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Rozważaliśmy, jak jeszcze możemy służyć bliźniemu w miłości. Osobiste świadectwo ks. Waldemara powołało nas do rozeznania, co jako Chrześcijanie przekazujemy w rodzinach swoim dzieciom i w miejscach pracy współpracownikom.

Temat wyzwolenia towarzyszył nam i w dalszych częściach spotkania. Mieliśmy czas na Namiot Spotkania, podczas którego każdy z członków mógł przeżyć osobiste spotkanie z Bogiem w Jego Słowie. Msza Św. celebrowana przez 5 księży posługujących w Domowym Kościele: ks.Wiktora Kudriaszowa, ks. Jarosława Spiridowicza, ks. prałata Jana Kasiukiewicza, ks. Vytautasa Rapalisa i ks. Waldemara Szyrwinskiego, przeżywana była pod nowym hasłem roku formacyjnego – ŻYCIE W ŚWIETLE. To hasło dopełniało kończący się rok formacyjny i przeplatało się z przepięknym śpiewem diakonii muzycznej, a wygłoszona homilia ukonkretowała, skąd możemy czerpać siły do życia w świetle, jak to światło w swoim życiu odnaleźć, aby ono było przepełnione światłem Chrystusa.

Po wspólnie przeżytej Eucharystii mieliśmy wspólną agapę, a dzieci w wieku 0-99 lat otrzymały nagrody za aktywny udział w wielkanocnym konkursie i realizację ciekawych pomysłów.

Pragniemy podziękować diakonii wychowawczej, która organizowała zajęcia dla dzieci - zawody sportowe oraz robótki ręczne powiązane z uroczystością Ciała Chrystusa.

Dziękujemy Panu Bogu za Jego miłość do nas i naszej wspólnoty Domowego Kościoła. Dziękujemy z całego serca dla wszystkich posługujących za ich obecność, świadectwo, braterstwo. Niech Dobry Bóg nas prowadzi i udziela potrzebnych łask.

Bożena i Krzysztof Pietraszkiewicze.

Zdjęcia Anna Smile Photography (www.studiosmile.lt)

https://www.facebook.com/DKnaLitwie/photos/pcb.5345124315549712/5345107272218083/

DZIEŃ WSPÓLNOTY DOMOWEGO KOŚCIOŁA NA LITWIE

17 maj, 2022, Brak komentarzy

Wielkopostny Dzień Skupienia Wspólnoty Domowego Kościoła

11 kwi, 2022, Brak komentarzy

W Wigilię Niedzieli Palmowej, 9 kwietnia, w parafii pw. bł. Jerzego Matulewicza wspólnota Domowego Kościoła przeżywała Dzień Skupienia – wspaniały czas przygotowania duchowego do zbliżających się świąt Zmartwychwstania Pańskiego.

Dzień Skupienia rozpoczął się od Drogi Krzyżowej, którą prowadził ks. Ronald Kuźmicki. Przeżywanie Drogi Krzyżowej było jeszcze głębsze, ponieważ każdy krąg wspólnoty Domowego Kościoła czynnie włączył się do jej przygotowania i prowadzenia. Przy każdej stacji wsłuchiwaliśmy się w rozważanie każdego etapu męki i śmierci naszego Pana w odniesieniu do naszej rodziny, naszego życia, mogliśmy iść drogą za Jezusem niosąc krzyż i pochodnie, tym samym pokazując naszą gotowość do wzięcia naszego codziennego krzyża i kroczenia razem z naszym Panem.

Temat Krzyża Chrystusowego towarzyszył nam i w dalszej części dnia – spotkaniu w grupach. Rozważając fragmenty z Pisma św. i z tekstów ks. F. Blachnickiego zastanawialiśmy się wspólnie, czym jest Krzyż Chrystusa dla nas, jak każdy z nas Go rozumie, przyjmuje, jak może przyjąć drugiego człowieka z jego krzyżem i jak może jemu służyć, naśladując naszego Mistrza.

Po rozważaniach o Krzyżu i dzieleniu się w grupach czekało nas osobiste spotkanie z naszym Panem w kościele w modlitwie osobistej (Namiocie Spotkania), także w Sakramencie Pojednania i najważniejsze – w Eucharystii. To był czas osobistej rozmowy z Panem Jezusem, wpatrywania się w Niego, Jego Krzyż, słuchania Go, oczyszczenia swego serca z grzechów w Sakramencie Spowiedzi. A potem najpiękniejsze – przyjęcie Go w Komunii św. podczas Mszy św. w wigilię Niedzieli Palmowej. Uczestniczyliśmy w Eucharystii z pięknymi palmami w rękach, które tego dnia własnoręcznie robiły nasze dzieci.

Jesteśmy ogromnie wdzięczni Panu Bogu za Jego miłość do nas, za to, że zgromadził nas we wspólnocie Domowego Kościoła, że zaprosił każdego z nas na Wielkopostny Dzień Skupienia. Dziękujemy z całego serca dla pary rejonowej Domowego Kościoła na Litwie Bożeny i Krzysztofa Pietraszkiewiczów oraz wszystkich, którzy przyczynili się do zorganizowania Dnia Skupienia. Dziękujemy ogromnie ks. Ronaldowi Kuźmickiemu za jego posługę i dla wszystkich księży, którzy słuchali Spowiedzi św., wspierali i wspierają nas swoją modlitwą. Dziękujemy wszystkim posługującym diakoniom i każdemu z osobna za jego obecność, świadectwo, braterstwo. Niech Pan Bóg nam wszystkim błogosławi i nas dalej prowadzi.

Sabina Sadowska

Krąg Domowego Kościoła parafii p.w. Św. Józefa w Zameczku (Pilaitė)

Więcej zdjęć: https://robertdaksevic.pixieset.com/wielkopostnydzienskupieniadk2022/

KONKURS

18 mar, 2022, Brak komentarzy

DK na Litwie w nadchodzący weekend (19-20marca) ma wiele propozycji na spędzenie czasu wolnego

- Mężczyźni w sobotę 19 marca wyruszają na VI pieszą pielgrzymkę dla mężczyzn. Zapisy i więcej info na stronie:https://facebook.com/events/s/vi-piligriminis-zygis-vyrams-2/1157725058330110/

- Młodzież w niedzielę 20 marca uczestniczy w Wielkopostnym Dniu Wspólnoty. Oaza młodzieżowa Ruchu Światło-Życie na Litwie serdecznie zaprasza młodzież! Zapisy i więcej info https://www.facebook.com/1902564073105610/posts/5700942169934429/?d=n

- Kobiety w ten weekend odpoczywają, spędzają czas na spacerach łapiąc pierwsze promienie wiosennego słoneczka oraz relaksują

- Dzieci w wieku od 0 do 99 lat zachęcamy do udziału w wielkanocnym konkursie. Już otrzymaliśmy pierwsze prace! A więc w ten weekend dzieci realizują swoje pomysły i przy pomocy rodziców ślą zdjęcia swoich prac

Zasady konkursu i więcej info: https://fb.watch/bMBO3EDe0d/

Nowy film Domowego Kościoła na Litwie

18 mar, 2022, Brak komentarzy

Światło dzienne ujrzał nowy film o Domowym Kościele na Litwie. Świadectwa, radość z bycia we wspólnocie, uśmiechy dzieci i wiele pięknych chwil obejrzycie w najnowszej pracy Anna Smile (Šypsenų fotostudija). Dziękujemy

Chwała Panu

Odbyły się rekolekcje Ewangelizacyjne w Pawilniusie

18 mar, 2022, Brak komentarzy

W dniach 10-13 marca w Pawilniusie (Kolonia Wileńska) odbyły się rekolekcje Ewangelizacyjne DK. Dziękujemy organizatorom oraz uczestnikom za ten wspaniały czas spędzony razem, duchową radość, możliwość pogłębienia więzi z Bogiem

Bóg zapłać:

Księdzu moderatorowi - Wiktorowi Kudriaszowowi;

Parze prowadzącej - Bożenie i Krzysztofowi Pietraszkiewiczom;

Animatorom - Markowi oraz Barbarze Łukaszewiczom;

Diakonii muzycznej - Teresie i Ronaldowi Łukaszewiczom;

Diakonii wychowawczej - Iwonie Geben oraz młodzieży z oazy Ruch Światło-Życie.

Bardzo cieszymy się, ze udało nam się uczestniczyc w rekolekcjach Ewangelizacyjnych. To były nasze pierwsze rekolekcje Małżeńskie, poprzez które jeszcze więcej poznaliśmy jeden drugiego. Rekolekcje nauczyły nas rozmawiać o naszych uczuciach, częściej za wszystko dziękować, przepraszać i prosić. Rekolekcje napełniły nas wewnętrznym spokojem, radoscią i jeszcze wiekszą miłością. Także nauczyły nas Małżeńskiej modlitwie, którą będziemy starać się praktykować na codzień. Na tych rekolekcjach uświadomiliśmy sobie, że trzeba nie tylko prosić i dziękować Jezusowi Chrystusowi za wszelkie łaski, ale także Jego ciągle szukać i pogłębiać swoją wiarę.

Artur I Agata

Byliśmy na rekolekcjach Ewangelizacyjnych z rodziną po raz pierwszy. Był to treściwie przeżyty czas dla każdego z nas. Czas na zatrzymanie się i wsłuchanie się w słowo Boże. Czas podczas którego raz kolejny uświadomiliśmy, że nie musimy lękać się Kochać Pana i świadczyć o tym innym przez własny swój przykład.

Ewelina i Marek

101 rocznica urodzin Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego

18 mar, 2022, Brak komentarzy

Szczęść Boże wspólnoto

Krąg DK z parafii WNMP w Mickunach zaprasza wszystkich chętnych 3 kwietnia razem świętować Dzień Pański w intencji naszej wspólnoty i ks. F. Blachnickiego z okazji jego 101 urodzin. Zachęcamy wybrać czas najbardziej dla Was pasujący i spotkać się razem jako wspólnocie w ten wyjątkowy dzień w tym niezwykłym miejscu. Po Mszach Św. o godz. 9.00 i 11.00 będą dawane świadectwa wiary

Wielkopostny dzień skupienia Domowego Kościoła na Litwie

2 mar, 2022, Brak komentarzy

Wielkopostny dzień skupienia Domowego Kościoła na Litwie w języku polskim odbędzie się 9 kwietnia 2022 r. w kościele p.w. bł. Jerzego Matulewicza w Wilnie o godz. 14:00.

Program:

14:00 Droga Krzyżowa obok kościoła

15:00 Agapa

15:45 Spotkanie w grupkach

16:45 Namiot Spotkania

17:00 Eucharystia

Pytania i udokładnienie informacji: Krzysztof Pietraszkiewicz +370 608 77610

25 lut, 2022, Brak komentarzy

Msza Św. z okazji 35 rocznicy śmierci Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego

21 lut, 2022, Brak komentarzy

Załaduj więcej