Rozpoczęcie Roku Formacyjnego 2025-2026
7 września - po wakacjach, rekolekcjach i pielgrzymkach - rodziny Domowego Kościoła pełne nowych doświadczeń i sił zgromadziły się w kościele p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju w Nowej Wilejce, aby wspólnie świętować Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie.
Spotkanie tradycyjnie rozpoczęło się Mszą Świętą, której przewodniczył ks. dr Eduardas Kirstukas. Wraz z nim przy ołtarzu modlili się czterej kapłani - ks. Waldemar Szyrwinski z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, ks. Franciszek Jusiel z parafii Ducha Świętego w Grzegorzewie, ks. Wiktor Kudriaszow i ks. Marius Žitkauskas z parafii św. Jana Pawła II w Wilnie. Ks. Eduardas dziękował współbraciom w kapłaństwie za czas, duchową pomoc i posługę rodzinom Domowego Kościoła.
Podczas homilii celebrans zwrócił sie do zebranych z pytaniem, czy nie przestraszyła nas dzisiejsza Ewangelia – mówiąca nie o miłości, lecz o surowych wymaganiach wobec tych, którzy chcą zostać uczniami Jezusa Chrystusa. Czy nie szokują nas słowa z Pisma Świętego:
„Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca, matki, żony, dzieci, braci, sióstr, a nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem.” (Łk 14, 26)? Kapłan rozważał ten fragment podkreślając, że jest to bardzo konkretne żądanie Jezusa, by się zdecydować – nie błądzić, nie iść na kompromisy pomiędzy Nim a rodziną, pomiędzy wygodnym życiem a służbą. Zaznaczył, że Jezus nie nawołuje do nienawiści wobec bliskich, ale zaprasza, by wszystko – absolutnie wszystko – powierzyć Jemu. Nawoływał spróbować w nowym roku formacyjnym postawić Chrystusa jak światło na pierwszym miejscu, i tym sposobem stać się przekaźnikiem światła dla swoich najbliższych, a oni to na pewno odczują. Musimy codziennie na nowo wybierać Jezusa Chrystusa jako Pana naszego życia.
Podczas Mszy Świętej uroczyście do wspólnoty Domowego Kościoła zostały przyjęte cztery nowe rodziny, a także wręczono świece parom, które będą pełniły posługę w nowym roku formacyjnym.
Po błogosławieństwie dzieci i diakonia wychowawcza wyszły na zewnątrz, gdzie czekały na nich dmuchańce, reszta zaś pozostała w kościele wysłuchać świadectw o przeżytych rekolekcjach letnich. Część oficjalna dobiegła końca, awspólnota w mniejszych grupkach, przy degustacji kiełbasek, owoców i lodów z radością świętowała rozpoczęcie kolejnego roku formacyjnego, w którym mamy nadzieję cieszyć się sobą i częściej mówić słowa: „Dobrze, że jesteś!”
